Urine-incontinentie is een aandoening, die vele oorzaken kan hebben. Niet alleen leeftijd, maar ook andere factoren kunnen ten grondslag liggen.
Tot deze factoren behoren onder meer hormoonhuishouding, geboortes, operaties, spierzwakte, kwetsuren en bijwerkingen van medicijnen.
Incontinentie is een lastig probleem, dat veelal met schaamte gepaard gaat.
Urine-incontinentie komt relatief vaak voor; zowel vrouwen als bij mannen.
Raadpleeg voor een juiste analyse uw arts/therapeut.
Soorten urine incontinentie:
- Stressincontinentie (inspanningsincontinentie): onvrijwillig urineverlies als de druk in de buik plotseling verhoogd is, zoals tijdens niezen, hoesten en sporten. Vaak gerelateerd aan problematiek van de kringspier / bekkenbodemspieren.
- Aandrangincontinentie (urgency- / urge-incontinentie): verstoring van de aansturing van de blaas.
- Gemengde urine-incontinentie: een combinatie van de bovenstaande vormen.
- Overloopincontinentie: herhaaldelijk druppelsgewijs urineverlies, doordat de blaas voortdurend (over)vol is. Bijvoorbeeld als gevolg van een zwakke blaasspier, vernauwing van de plasbuis of door een vergrote prostaat.
- Neurogene incontinentie: door beschadiging van lichaamszenuwen of het centraal zenuwstelsel.
- Bedplassen: oorzaken kunnen zijn (te) vast slapen, gezinsproblemen, lichamelijke problemen en psychosomatische oorzaken. Bedplassen komt relatief vaak voor bij kinderen, maar ook bij volwassenen.
Bij Ontlastingsincontinentie / fecale incontinentie is de controle over de sluitspier van de anus verminderd, waardoor ongewild verlies van ontlasting en/of winderigheid (flatus) optreedt.
Mogelijke oorzaken:
- beschadiging van de sluitspier
- spastische darmen
- obstipatie
